تاثیر تلفیق الگوی مرحله های تغییر و تئوری خود تعیین کنندگی در ارتقاء و تداوم رفتارهای ورزشی

چکیده مقدمه: به رغم فایده های زیاد رفتار ورزشی هنوز کم تحرکی یکی از مشکل های بهداشتی در دانشجویان است. موضوع کلیدی در تحقیق رفتار ورزشی بکارگیری الگوهای تغییر رفتار برای ارتقاء و پایداری رفتار ورزشی است. مطالعات قبلی نشان داده که با توجه به پیچیدگی رفتار ورزشی با یک مدل نمی توان مداخله موثر و پایداری نمود. هدف: تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر تلفیق مدل مراحل تغییر با تئوری خود تعیین کنندگی بر ارتقاء و تداوم رفتار ورزشی دانشجویان مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی شاهد دار تصادفی بود و دو گروه شرکت داشتند: یک گروه آزمون(66 دانشجو) که مداخله مبتنی بر تلفیق مدل مراحل تغییر با تئوری خود تعیین کنندگی را دریافت کردند و گروه دیگر کنترل(67 دانشجو) که مداخله ای توسط پژوهشگر بر آنها انجام نشد. پیش از مداخله، فوری بعد از مداخله و 8 ماه پس از مداخله، سازه های مدل مراحل تغییر و تئوری خود تعیین کنندگی و میزان رفتار ورزشی دانشجویان ارزشیابی شد. نتایج: آزمون های آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافی، سازه های مدل مراحل تغییر وتئوری خود تعیین کنندگی و میزان رفتار ورزشی پیش از مداخله نشان نداد. اما در ارزشیابی بعد از مداخله و پی گیری، تفاوت معنی دار در میزان رفتار ورزشی و مراحل تغییر رفتار ورزشی بین دو گروه بدست آمد(001/0p<). همچنین، آزمون های آماری اختلاف معنی دار مراحل تغییر رفتار ورزشی و میزان رفتار ورزشی در گروه آزمون را در سه مقطع زمانی قبل، بعد و پیگیری نشان داد ( 001/0p<). نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر تلفیق مدل مراحل تغییر با تئوری خود تعیین کنندگی در ارتقاء و تداوم رفتار ورزشی دانشجویان موثر است.